پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شغل، جنس، سلامت روانی و جسمانی با هوش هیجانی مشاغل مختلف است. روش پژوهش پس رویدادی است و در آن 150 نفر از مدیران ارشد سازمان ها، روسا، معاونین و اساتید دانشگاه، دبیران، کارمندان، کارگران و کشاورزان استان زنجان با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه سلامت روانی (MHI، 1983) با دو بعد بهزیستی و درماندگی روانی، فهرست سلامت جسمی (PHC، 204)، مقیاس هوش هیجانی (EIS، 1998) و فرم اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی و تحلیل واریانس یک و چند متغیری و رسم نمودار تحلیل شد . یافته ها ی پژوهش نشان داد که رابطه شغل با دو زیر مقیاس سلامت روانی یعنی بهزیستی و درماندگی روانی، سلامت جسمی عینی و ذهنی و هوش هیجانی معنادار است. اثر اصلی جنس بر بهزیستی، درماندگی روانی، سلامت جسمی ذهنی و هوش هیجانی معنادار و بر سلامت جسمی عینی معنادار نبود. اثر تعاملی شغل و جنس نیز بر درماندگی روانی و هوش هیجانی معنادار بود، اما بر بهزیستی روانی، سلامت جسمی ذهنی و سلامت جسمی عینی معنادار نبود. نتیجه گیری : شغل بر سلامت جسمی و روانی و هوش هیجانی اثر گذار است. این یافته می تواند راه گشای سیاستگذاری های مناسب در زمینه آسیب شناسی مشکلات صاحبان مشاغل و ارائه برنامه های پیشگیرانه و برنامه های مرتبط با ارتقاء بهره وری در سازمان ها باشد.
)