میزان فرسودگی شغلی و رابطة آن با منتخبی از متغیرهای جمعیتشناختی در اعضای هیأت علمی دانشگاه شهیدبهشتی

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف: هدف پژوهش تعیین میزان فرسودگی شغلی اعضای هیأت علمی در ابعاد مختلف تحلیل عاطفی، مسخ شخصیت و عدم موفقیت فردی بود. روش: روش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای و 116 مرد و 40 نفر زن) عضو هیأت علمی دانشگاه ) نمونة 156 شهید بهشتی بود که به روش طبقه ای متناسب انتخاب شدند. داده های با استفاده از پرسشنامة فرسودگی شغلی ماسلاچ- مقیاس معلمان (ماسلاچ، جکسون و لایتر، 1996 ) و پرسشنامة اطلاعات برای t جمعیت شناختی گردآوری و برای تحلیل داده ها از آزمون گروه های مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. یافتهها: یافتهها نشان داد میزان فرسودگی شغلی اعضای هیأت علمی در بعد تحلیل عاطفی و مسخ شخصیت پایین تر از نمره های هنجار است، اما میزان عدم موفقیت فردی آن ها بالاتر از میانگین هنجار برای معلمان است. همچنین از میان متغیرهای جمعیت شناختی (سن، جنس، وضعیت تأهل، نوع استخدام، رشتة تخصصی، سابقة کار و مرتبة علمی) تنها در متغیر وضعیت تأهل تفاوت معنا داری بین شرکت کنندگان مشاهده شد و افراد مجرد تحلیل عاطفی بالاتری نسبت به افراد متأهل گزارش دادند. نتیجهگیری: اگرچه میزان فرسودگی شغلی اعضای هیأت علمی در ابعاد تحلیل عاطفی و مسخ شخصیت پایین است، ولی حدود نیمی از آن ها نسبت به شغل خود احساس عدم موفقیت فردی میکنند.

کلیدواژه‌ها