@article { author = {موسوی نیا, رویا and گلزاری, محمود and برجعلی, احمد}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثربخشی آموزش تحمل بلاتکلیفی به شیوه‌ی شناختی رفتاری بر اختلال اضطراب فراگیر}, abstract_fa = { چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تحمل بلاتکلیفی به شیوه شناختی رفتاری داگاس (2007) بر نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی افراد دچار اختلال اضطراب فراگیر بود. روش: روش پژوهش نیمه‌ آزمایشی با پیش­آزمون، پس­آزمون و گروه گواه و جامعه آماری مراجعان دچار اختلال اضطراب فراگیر به کلینیک اخوان تهران در سال 1392 به تعداد 48 بیمار بود. 18 نفر که به­طورخالص این اختلال را داشتند با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس هدفمند و مصاحبه ساختاریافته بالینی فرست، اسپیتزر، گیبون و ویلیامز (1996) انتخاب شدند و به­طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند و در مرحله پیش از درمان، پایان درمان و مرحله­ی پیگیری دو ماهه به پرسش­نامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا میر، میلر، متزگر و بورکووک (1990) و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی فریستون، ریوما، لیتارت، داگاس و لاداسر (1994) پاسخ دادند. برنامه آموزش تحمل بلاتکلیفی در مورد گروه آزمایش به­مدت 9 جلسه هفتگی،90 دقیقه­ای به­کار گرفته شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که میانگین مؤلفه­های نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در پس­آزمون و پیگیری به­طور معنی­داری کاهش پیدا کرده است. نتیجه­گیری: آموزش تحمل بلاتکلیفی به شیوه درمان شناختی رفتاری داگاس شیوه­ی مؤثر و کارا برای درمان افرد دچار اختلال اضطراب فراگیر است.}, keywords_fa = {: اضطراب فراگیر,تحمل بلاتکلیفی,درمان شناختی رفتاری داگاس,نگرانی}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96178.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96178_201fd372f433f2fb460226a27e90d7a9.pdf} } @article { author = {پاشنگ, بتول and سلیمی نیا, نرگس and مهرانی, محمدرضا and سوداگر, شیدا}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثربخشی زوج درمانی به شیوهی عقلانی- عاطفی در کاهش باورهای غیرمنطقی زوجهای متقاضی طلاق}, abstract_fa = {چکیدههدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر زوج درمانی به شیوه عقلانی- عاطفی بر کاهش باورهایغیرمنطقی زوجهای متقاضی طلاق بود. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با گروه آزمایش و گروه گواه،پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 2 ماهه و جامعه نزدیک به 252 زوج متقاضی طلاق بود که به دادگاهخانواده شهر کرج در پنج ماه اول سال 9412 مراجعه کرده بودند. بر اساس مصاحبه تشخیصی و درجهتمایل آنها به شرکت در پژوهش بهصورت داوطلبانه، از میان آنها 22 زوج انتخاب و پس از همتاسازی درگروههای آزمایش و گواه جایگزین شدند و به پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز ) 9191 ( پاسخ دادند.گروهآزمایش 92 جلسه 92 دقیقهای مداخله به شیوه عقلانی- عاطفی را هفتهای یکبار دریافتکرد. درگروه گواه مداخلهای صورت نگرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که زوج درمانی به شیوه عقلانی– عاطفی درواکنش « کاهش باورهای غیرمنطقی زوجهای متقاضی طلاق موثر و دارای ماندگاری اثر است. اما برکاهشبهدرماندگی و » ناکامی تاثیری ندارد. نتیجهگیری: میتوان از شیوه مداخله عقلانی- عاطفی بهعنوان روشیموثر در کاهش باورهای غیرمنطقی زوجین متقاضی طلاق سود جست، و با اصلاح باورهای غیرمنطقیزوجها، در سطح گستردهتری سایر مشکلات بین فردی آنها را نیز کاهش داد.}, keywords_fa = {باورهای غیرمنطقی,زوجهای متقاضی طلاق,زوجدرمانی,شیوه عقلانی- عاطفی}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96185.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96185_ddcfad9c70c1f41c4f9cccb1bad81631.pdf} } @article { author = {سیدموسوی, پریساسادات and پوراعتماد, حمیدرضا and قنبری, سعید}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس نظام‌های بازداری و فعال‌ساز رفتاری در نوجوانان ایرانی: مقایسه الگوهای دو و چهار عاملی این مقیاس}, abstract_fa = {چکیدههدف: هدف این مطالعه، تعیین اعتبار و روایی مقیاس­های بازداری و فعال­سازی رفتاری کارور و وایت (1994) در نوجوانان ایرانی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمام دانش­آموزان دختر و پسر 13 تا 15 ساله تهران به تعداد 222170 نفر در سال1391 بودند. به­روش نمونه­گیری خوشه­ای 300 دانش­آموز از مناطق آموزشی 1، 2 و 13 انتخاب شدند و مقیاس بازداری و فعال­سازی رفتاری و پرسش­نامه خود گزارش­دهی نوجوان برای سنجش مشکلات رفتاری- هیجانی (آخنباخ و رسکولا، 2001) را تکمیل کردند. یافته­ها: آلفای کرونباخ نظام بازداری 76/0 و فعال­سازی 87/0،و همبستگی آزمون- بازآزمون 91/0 و 89/0 بود که نشان دهنده همسانی درونی خوب و ثبات خوب نمره­ها در طول زمان برای مقیاس مذکور است. افزون براین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان­دهنده برازش ساختار چهار عاملی بازداری رفتاری، پاسخ­دهی به پاداش، جست­وجوی لذت و کشاننده معطوف به آرزوها؛ و رابطه بازداری و فعال­سازی رفتاری با مشکلات رفتاری و هیجانی متفاوت نیز نشان­دهنده روایی سازه مقیاس بود. نتیجه­گیری: به­طور کلی الگوی چهار عاملی مقیاس بازداری و فعال­ساز رفتاری در نوجوانان برازندگی مناسبی دارد و از روایی و اعتبار مناسبی برای استفاده در پژوهش­ها و موقعیت­های بالینی برخوردار است.}, keywords_fa = {اعتبار,ساختار عاملی,روایی,نظام‌های رفتاری}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96192.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96192_3dcb2242a9839dd7ef8b0556028093d1.pdf} } @article { author = {احیاءکننده, منیژه and شیخ‌الاسلامی, راضیه}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {نقش سبک‌های هویت و معنای زندگی در بهداشت روانی دانشجویان دختر}, abstract_fa = {چکیده       هدف: هدف این پژوهش تعیین نقش سبک‌های هویت و معنای زندگی در بهداشت روانی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی بهبهان به تعداد 308 نفر در 4 رشته روان­شناسی، حقوق، زمین­شناسی و علوم، و صنایع غذایی بود. از میان آن­ها 152 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به پرسش­نامه سبک­های هویت برزونسکی (1989)، سلامت عمومی گلدبرگ (1972) و معنای زندگی کرامباف و ماهولیک (1969) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد رابطه بین سبک هویت اطلاعاتی با افسردگی و معنای زندگی با بهداشت روان معنی­دار و رابطه چندگانه معنی­داری بین معنای زندگی و سبک هویت هنجاری با بهداشت روان برقرار است و این متغیرها به­ترتیب، بیشترین سهم را در پیش‌بینی بهداشت روان دانشجویان دختر دارند. نتیجه‌گیری: از آن­جا که داشتن هدف و معنی در زندگی و از طرفی برخورداری از سبک هویت مناسب منجر به افزایش بهداشت روان می­شود؛ بنابراین افراد می­توانند با استفاده از آموزش­های مناسب و یافتن هدف و معنی در زندگی و متعاقب آن احساس شادمانی بیشتر، به زندگی موفقیت­آمیزی دست یابند. هم­چنین با توجه به این که سبک هویت و به­عبارتی روشی که فرد از آن طریق به تمام جنبه‌های فیزیکی، روانی، اجتماعی و ذهنی خود معنی می­بخشد از اهمیت چشم‌گیری برخوردار است؛ لازم است اولیای تربیتی بستری شایسته برای رشد فردی و اجتماعی جوانان فراهم آورند، و زمینه‌ساز رشد هویت، ابراز وجود سالم و افزایش بهداشت روان در آن‌ها شوند}, keywords_fa = {بهداشت روان,زنان,دانشجویان,سبک‌های هویت,معنای زندگی}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96198.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96198_4ae17a675fd30ad9ddb1bb726b7ab292.pdf} } @article { author = {میرخانی, پوپک and باقریان, فاطمه and شکری, امید}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {نقش میانجی‌گر باورهای خودکارآمدی در رابطه با صفات شخصیت و سبک اسنادی}, abstract_fa = { چکیدههدف: هدف پژوهش شناسایی نقش واسطه­ای باورهای خودکارآمدی در رابطه با صفات شخصیتی روان‌رنجورخویی، برون­گرایی و وظیفه­شناسی و سبک­های اسناد بود. روش: روش پژوهش همبستگی بود و جهت تحلیل از معادلات ساختاری استفاده شد. حجم نمونه شامل 414 زن و مرد 20 تا 60 سال بود که از شرکت­های دولتی در دسترس دو ناحیه از شهر تهران انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه­های نئو مک­کری و کاستا 1985، سبک اسنادی پترسون، سمل، ون بایر، آبرامسون، متالسکی و سلیگمن (1982) و خودکارآمدی عمومی شرر (1989) بود. یافته­ها: نتایج نشان داد الگو‌های اسنادهای خوش­بینانه و بدبینانه برازش مناسبی با داده­ها دارند اما تنها در الگوی پیشنهادی سبک خوش­بینانه، خودکارآمدی نقش میانجی­گر را ایفا می­کند. 67 درصد خودکارآمدی از طریق روان‌رنجورخویی، برون­گرایی و وظیفه­شناسی، و 12 درصد از سبک خوش­بینانه توسط روان‌رنجورخویی، برون­گرایی، وظیفه­شناسی و خودکارآمدی تبیین می­شود. هم­چنین رابطه خودکارآمدی با روان‌رنجورخویی، وظیفه­شناسی و سبک خوش‌بینانه معنی­دار بود، اما رابطه خودکارآمدی با برون­گرایی و سبک بدبینانه معنی­دار نبود. نتیجه­گیری: با توجه به تاثیر باورهای خودکارآمدی بر صفات روان‌رنجورخویی و وظیفه­شناسی و ایجاد سبک خوش‌بینانه، می­توان با تقویت منابع خودکارآمدی و افزایش خودکارآمدی، هم از اثرهای منفی روان­رنجورخویی کاست و هم از فواید خوش­بینی در نیل به ‌موفقیت برخوردار شد.}, keywords_fa = {: اسناد,خودکارآمدی,صفات شخصیت,نقش میانجی‌گر}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96206.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96206_918a4d03729b8403f8a3a0e050304ed1.pdf} } @article { author = {زینالی, علی}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {رویکرد شخصیت بنیان در سنجش استعداد اعتیاد: رواسازی مقیاس نیمرخ خطر مصرف مواد}, abstract_fa = {چکیده:هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین اعتبار مقیاس نیمرخ خطر مصرف مواد برای جمعیت جوان و معرفی رویکرد شخصیت بنیان در سنجش استعداد اعتیاد بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر و پسر 18 تا 41 ساله دوره کاردانی و کارشناسی دانشگاه­های آزاد اسلامی استان آذربایجان غربی به تعداد 40190 نفر بود. از میان آن­ها 592 دانشجوی به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه­ای از هر کلاس 6 نفر برحسب پنج گروه تحصیلی، چهار سال تحصیلی و رعایت نسبت جنس انتخاب شد. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس نیمرخ خطر مصرف مواد ویسیک، استوارت، فیل و کونرود (2009) استفاده و داده­ها با تحلیل عاملی تأییدی تحلیل شد. یافته­ها: نتایج ساختاری در مقیاس نیمرخ خطر مصرف مواد، 4 عامل حساس به اضطراب، ناامیدی، هیجان­طلبی و تکانش‌گری را تأیید کرد. نتیجه­گیری: این مقیاس به­واسطه ویژگی‌های روان­سنجی مطلوب، ابزاری معتبر برای اندازه­گیری استعداد اعتیاد از طریق ابعاد غیر همپوش شخصیت است و توصیه می­شود از آن برای پیشگیری، درمان، آموزش و پژوهش جوانان از هر دو جنس استفاده شود.}, keywords_fa = {: استعداد اعتیاد,رواسازی,رویکرد شخصیت بنیان,مقیاس,نیمرخ خطر مصرف مواد}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96213.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96213_b670ee0b7ceac820e3135d5f94afebc7.pdf} } @article { author = {پورابراهیم, تقی}, title = {}, journal = {Applied Psychology}, volume = {8}, number = {4}, pages = {-}, year = {2015}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {2008-4331}, eissn = {2645-3541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {مقایسه مشکلات روان‌شناختی و زمینه‌های تحصیلی دانشجویان موفق و ناموفق}, abstract_fa = { چکیده    هدف: هدف پژوهش شناسایی زمینه­های تحصیلی و مشکلات روان­شناختی زمینه­ساز مشروط شدن دانشجویان بود. روش: روش پژوهش علی- مقایسه­ای و جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی به تعداد 7650 نفر بود که با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای 90 دانشجو شامل 30 دانشجوی مشروط، 30 دانشجوی موفق و 30 دانشجوی عادی برحسب معدل کل آن­ها در دوره دانشجویی مشخص شد. ابزارهای پژوهش، آزمون هوش ریون رحمانی (1386) و فهرست نشانگان 90 سوالی درگاتیس و کلاری، 1973 بود. یافته­ها: نتایج حاکی از تفاوت بین معدل دیپلم، رتبه کنکور، هوش و کلیه مؤلفه­های سلامت روانی به­جز مؤلفه­های افکار پارانوئیدی و روان گسسته­گرایی در سه گروه بود. نتیجه‌گیری: این تفاوت­ها به­عنوان عوامل زمینه­ای که در وضعیت تحصیلی دانشجویان نقش دارند بحث می­شوند. بنابراین دانشگاه می­تواند برای پیشگیری از مشروطی و افت تحصیلی دانشجویان و به­منظور تقویت تحصیلی دانشجویان جدیدالورود که رتبه کنکور و معدل دیپلم پایین داشته­اند برنامه­های تقویت تحصیلی داشته باشد. هم­چنین چون این مطالعه حوزه­های مشخصی را برای مداخلات روان­شناختی در بین دانشجویان برجسته می­کند.}, keywords_fa = {: دانشجویان موفق,دانشجویان ناموفق,زمینه‌های تحصیلی,مشکلات روان‌شناختی}, url = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96225.html}, eprint = {https://apsy.sbu.ac.ir/article_96225_4644d127fef7a92c5ba3a995a05cb14e.pdf} }