TY - JOUR ID - 96005 TI - اثربخشی آموزش رواننمایشگری بر مهارتهای ارتباطی و پرخاشگری دختران پرخاشگر JO - فصلنامه روان‌شناسی کاربردی JA - APSY LA - fa SN - 2008-4331 AU - خوبانی, مریم AU - زاده محمدی, علی AU - جراره, جمشید AD - ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل، ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و ﻣﺸﺎوره، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت AD - داﻧشگاه شهید ﺑﻬﺸﺘﻲ AD - دانشگاه شهید رجایی Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 7 IS - 1 SP - EP - KW - پرخاشگری KW - رواننمایشگری KW - مهارتهای ارتباطی KW - نوجوان DO - N2 - هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش رواننمایشگری بر مهارتهای ارتباطی وپرخاشگری دختران پرخاشگر بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون با گروهگواه و پیگیری 1 ماهه و جامعه آماری کلیه دانشآموزان دختر مقطع راهنمایی منطقه 13 شهر تهران به91 بود که از میان آنها 30 نفر به روش نمونهگیری - تعداد 1950 دانش آموز در سال تحصیلی 92خوشهای چند مرحلهای انتخاب و پس از همتاسازی به صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایشجایگرین شد. آزمودنیها پرسشنامه پرخاشگری زاهدیفر ( 1379 ) جهت غربالگری و پرسشنامه مهارت-های ارتباطی عطارها ( 1386 ) را تکمیل کردند و از آزمون تحلیل اندازههای مکرر برای تحلیل دادههااستفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش رواننمایشگری، مهارتهای ارتباطی دختران پرخاشگررا افزایش و میزان پرخاشگری آنها را کاهش داده است و نسبت به گروه گواه در پیگیری تفاوت معنیداردر دو متغیر وابسته مشاهده شد. نتیجهگیری: از آنجا که رویکرد رواننمایشگری مهارتهای ارتباطی راافزایش و پرخاشگری را کاهش میدهد لذا استفاده از آن بهعنوان روش مؤثر درمانی پیشنهاد میشود. UR - https://apsy.sbu.ac.ir/article_96005.html L1 - https://apsy.sbu.ac.ir/article_96005_20b5ad70957e7a4c12b451324908da15.pdf ER -