اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرخوردگی و کیفیت زناشویی زن‌ها

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکاه شهید بهشتی

2 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

چکیدههدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش سرخوردگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی زن‌ها بود. روش: روش پژوهش شبه‌تجربی با گروه گواه و طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه و جامعه آماری شامل 2146 نفر از مادران دانش‌آموزان پسر در سه مدرسه دوره­ متوسطه دوم بخش مرکزی و بخش کلیشاد شهرستان فلاورجان به نام‌های دبیرستان بهنام رحمانی، امام خمینی و شهید بهشتی در سال تحصیلی 95-1394 بود. به­روش نمونه‌گیری در دسترس 30 مادر انتخاب و به­شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. پرسشنامه‌های سرخوردگی زناشویی کایزر (1993)، کیفیت زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستینسن، (2008) توسط آزمودنی‌های هردو گروه تکمیل و سپس درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز، 1986) در 10 جلسه 90 دقیقه‌ایی هفته­ای یک‌بار به گروه آزمایش ارائه و نتایج با استفاده از طرح تحلیل کواریانس چندگانه تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج بیانگر آن بود که میانگین گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مؤلفه سرخوردگی زناشویی، در مرحله پس‌آزمون و پیگیری کاهش (881/15=F،001/0=P) و در مؤلفه کیفیت زناشویی، افزایش یافته است (594/8=F، 001/0=P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می­توان درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را روش مؤتری تلقی کرد که با کاربرد استعاره­ها، فنون تنظیم هیجان و اعمال متعهدانه مبتنی بر ارزش­ها، منجر به کاهش سرخوردگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی زن‌های متأهل می­شود. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on women’s marital disaffection and marital quality

نویسندگان [English]

  • amin nazari 1
  • hajar falahzade 2
  • neda nazarboland 1
1 shadid beheshti university
2 shahid beheshti university
چکیده [English]

Aim: The purpose of this study was to examine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on reducing marital disaffection and increasing marital quality in women. Methods: This study was quasi -experimental with a pre-posttest, control and follow up design. Statistical population consisted of 2146 mothers of male students of three high schools in Central and Kelishad region of Felavarjan province in Iran during the 2015-16 academic year. 30 mothers were selected, and randomly assigned to an experimental and a control group (selection was based on participants’ availability and informed consent). Participants completed the Marital Disaffection Scale (Kaiser, 1993) and the Marital Quality Scale (Busby, Crane, Larsen & Christensen, 2008). The experimental group participated in 10 weekly, 90 minutes sessions of ACT (Hayes, 1986). Both groups completed the questionnaires at pre and post- test, and two months following the termination of therapy. Data was analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA). Result: Results showed that Acceptance and Commitment group therapy significantly decreased marital disaffection (F=15.881, P=0.001) and increased marital quality (F=8.594, P=0.001) of women in the experimental group comparing to the control group and these results were persistent at follow up. Conclusion: ACT can be considered as an effective intervention approach whereby applying metaphors, emotional regulation techniques and value-based commitment, can decrease marital frustration and increase marital quality in married women.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Acceptance
  • Commitment
  • disaffection
  • marital quality

مراجع

  1. Amanelahi, A., Heydarianfar, N., Khojastehmehr, R. & Imani, M. (2014).The effectiveness of acceptance and commitment therapy in the treatment of distressed couples. Biannual Journal of Applied Counseling, 4(1): 103-119.
  2. Bradbury, T. N., & Karney, B. R. (2013). Intimate relationships (2nd Ed.). New York: Norton.
  3. Fincham, F., Beach, S. R. H. (2007). Forgiveness and marital quality: Precursor or consequence in well-established relationships? The Journal of Positive Psychology, 2(4): 260-268.
  4. Fincham, F. D., Stanley, S. M., & Beach, S. R. H. (2007). Transformative processes in marriage: An analysis of emerging trends. Journal of Marriage and Family, 69, 275-292.
  5. Gottman, l. & Silver, B. (2012). What makes love last. New York: Simon & Schuster.
  6. Hajian, A. & Mohammadi, S. (2013). The effect of training solution focused couple therapy on dimensions of marital intimacy. Pakistan Journal of Medical Science, 29(1): 321-324.
  7. Hayes, S. C., & Masuda, A. (2009). Acceptance and commitment therapy: model, process and outcoms. Journal of Behavior Research and Therapy, 44(1): 1-25.
  8. Hayes, S. C., & Strosahl, K. D. (2010). A practical guide to acceptance and commitment therapy, an experiential approach to behavior change. New York: Guilford.
  9. Hayes, S. C., Pistorello, J. & Levin, M.E. (2012). Acceptance and commitment therapy as a unified model of behavior change. The Counseling Psychologist, 90(7): 976-1002.
  10. Kayser, K. (1993).When love dies. The process of marital disaffection. London: The Guilford press.
  11. Keyvanpour, P., Kashani, F. (2014). The impact of acceptance and commitment therapy in increasing rate of marital satisfacation in married women. Educational and Management Studies, 4(3): 614-616.
  12. Knoke, J., Burau, J., & Roehrle, B. (2010). Attachment styles, loneliness, quality, and stability of marital relationships. Journal of Divorce and Remarriage, 51, 310-325.
  13. Lavner, J. A., Karney, B. R, & Bradbury, T. N. (2016). Does couples’ communication predict marital satisfaction, or does marital satisfaction predict communication? Journal of Marriage and Family, 78(3): 680–694.
  14. Lewis, R. & Spanier, G. (1979). Theorizing about the quality and stability of marriage. New York: Free Press.
  15. Navidian, A., Ebrahimitabar, E., Esmaili, G., Yousefi, N. & Arbabisarjou, A. (2015). Compartion of the effectiveness of two family therapy approaches based on mindfulness therapy and metacognitive therapy on marital intimacy among divorce applicant clients. International Archives of Medicine, 8(1): 1682-1755.
  16. Pamuk, M., & Durmuş, E. (2015). Investigation of burnout in marriage. International Journal of Human Sciences, 12(1): 162-177.
  17. Peterson, B.L., Eifer, t., Feingold, t., & Davidson, s. (2009). Using acceptance and commitment therapy to treat distressed couples: A case study with tow couples. Congnitive Behavioral Practice, 16(4): 430-442.
  18. Pines, M.A., Hammer, B.L., Neal, B.M., & Lcekson, T. (2011). Job burnut and couple burnout in dual-earner couples in the Sandwiched generation. Social Pychology, 74(4): 361-386.
  19. Rostami, M., Taheri, A., Abdi, M. & Kermani, N. (2014). The effectiveness of instructing emotion focused approach in improving the marital satisfaction in couples. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 114(1): 693-698.
  20. Selvini, M.P. (1986). Towards a general model of psychtic family games. Journal of Marital and Family Therapy, 21(2): 231-245.
  21. Wismen, R., Burpee, L.C. & Langer, E.J. (2007). Mindfulness and marital satisfaction. Journal of Adult Development, 12(1): 43-51.
  22. Zarei, E., Sadeghifard, M., Adli, M. & Tayebisoogh, M. (2013). The effectiveness of Ellis couple therapy training (The retional-emotional-behavioral approach) on reducing the marital bernut. Journal of Life and Sciety and Biological Medicen, 3(3): 229-232.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار