هدف تعیین رابطه هوش هیجانی با میزان کمرویی دانشجویان بود.روش پژوهش ازنوع همبستگی بود.با استفاده از روش چندمرحله ای300 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه صنعتی شریف در سال تحصیلی1388 انتخاب شدند و پرسشنامه هوش هیجانی بار-ان(1997) و کمرویی زیمباردو(1990)پاسخ دادند.یافته ها نشان داد3/14 درصد از دانشجویان در سطح پایینتر از متوسط و 70 درصد از انان در سطح متوسط ،7/15درصد از دانشجویان در سطح بالاترازمتوسط دچار کمرویی هستند. رابطه بین ویژگیهای هوش هیجانی دانشجویان با میزان کمرویی آنان منفی و میزان کمرویی با نمرات هوش هیجانی آنان قابل پیش بینی است.قدرت پیش بینی کمرویی بر اساس متغیرهای روابط بین فردی، استقلال و عزت نفس، بیش از حل مسئله،خوشبختی، تحمل فشار روانی، خودشکوفایی، خودآگاهی هیجانی،واقع گرایی، خوش بینی،کنترل تکانشی، انعطاف پذیری، مسئولیت پذیری اجتماعی، همدلی و خودابرازی است.نتیجه گیری: هوش هیجانی به عنوان یک تعدیلگر کمرویی عمل میکند و دانشجویان با هوش هیجانی در سطح بالا، کمرویی کمتری را تجربه میکنند.
)