ویژگی‌های روان‌سنجی نسخة تجدیدنظرشدة آزمون جهت‌گیری زندگی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه پیام نور

2 پیام نور

3 شهید بهشتی

چکیده

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی آزمون جهت‌گیری زندگی شی‌یر، کارور و بریجس (1994) در زنان ایرانی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری 400 نفر از مادران دانش‌آموزان یکی از مدارس دخترانه منطقه یک شهر تهران بود که در نیم‌سال اول سال تحصیلی 95-1394 با روش نمونه­گیری دردسترس 120 مادر به‌ازای هر متغیر 10 نفر با هدف کشف ساختار عاملی زیربنایی آزمون جهت­گیری زندگی انتخاب و آزمون مذکور در مورد آن­ها اجرا شد. 200 زن نیز به‌ازای هر متغیر 20 نفر با هدف فرض­آزمایی و تعیین میزان برازندگی الگوی مفروض با داده­های مشاهده­شده انتخاب و آزمون جهت‌گیری زندگی، مقیاس ارزیابی استرس رویلی، روسچ، جاریکا و واگان (2005)، مقیاس رضایت از زندگی دینر، ایمونس، لارسن و گریفین (1985) و فهرست عواطف مثبت و منفی واتسون، کلارک و تلگن (1988) در مورد آن­ها اجرا شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد آزمون جهت‌گیری زندگی از دو عامل خوش‌بینی و بدبینی تشکیل شده و با داده­ها دارای برازش مطلوبی است. بررسی روایی سازة آزمون جهت­گیری زندگی نشان داد ضریب همبستگی دو عامل خوش­بینی و بدبینی با آزمون رضایت از زندگی به‌ترتیب 33/0 و 35/0، با عاطفة مثبت 33/0 و 20/0-، با عاطفة منفی 22/0- و 26/0 و با ارزیابی‌های شناختی شامل تهدید 20/0- و 30/0، با چالش 18/0 و 20/0- و با منابع 22/0 و 17/0؛ و ضرایب همسانی درونی آزمون نیز برای خوش‌بینی 88/0 و برای بدبینی 77/0 است (001/0=P). نتیجه‌گیری: آزمون جهت‌گیری زندگی به­مثابه ابزاری دقیق، از روایی و پایایی مطلوبی برای سنجش سبک ارجح زنان ایرانی برای پیش­بینی وقوع رخدادهای مثبت و منفی در آینده، برخوردار است. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Psychometric properties of the revised version of the life orientation test

نویسندگان [English]

  • A Khodaei 1
  • H Zare 2
  • A Alipour2 2
  • O Shokri 3
1 1*. Ph.D. Student in psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran.
2 2. Professor, Department of psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran
3 3. Assistant professor, Department of psychology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Aim: The main purpose of the present study is to determine the psychometric properties of the life orientation test of Scheier, Carver and Bridges (1994) among Iranian women. Method: The correlation method was used to investigate the factorial structure of the LOT. About 400 individuals including the mothers of female school students in region 1 of Tehran participated in the study. At first, 120 women answered the LOT 10 participants per each variable. Then 200 women answered the LOT, stress assessment scale Royeli, Rosch, Jaryka and Vaughn (2005), the satisfaction with life scale Diner, Emmons, Larsen and Griffin (1985) and the list of positive and negative effects Watson, Clark and Tellegen (1988) 20 participants per each variable. Results: The results showed that the LOT is composed of two factors including optimism and pessimism. The results of confirmatory factor analysis showed that the two-factor structure of the LOT had a good fit to the data. Moreover, the results of correlation between the optimism and pessimism dimensions with the LOT were 0.33 and 0.35, and with positive affect 0.33 and -0.20 and with negative affect -0.22 and 0.26 respectively, and with cognitive assessments including threat -0.20 and 0.30, challenge 0.18 and -0.20 and resources 0.22 and 0.17. The internal consistency coefficients of optimism and pessimism were 0.88 and 0.77 respectively (P=0.001). Conclusion: The LOT is a valid and reliable scale to measure the preferred style of Iranian women in predicting future positive and negative events.

کلیدواژه‌ها [English]

  • construct validity
  • factorial validity
  • optimism
  • life orientation
  • revised version

مراجع

  1. منابع
  2. حمزه‌زاده قلعه‌جوقی، مرضیه.، گلزاری، محمود.، فروغان، مهشید.، و مشکی، وحید. (1394). اثربخشی درمان خاطره‌پردازی مثبت‌نگر بر خوش‌بینی زنان سالمند. فصلنامة روان‌شناسی کاربردی، 9(4 پیاپی 36): 89-73.
  3. خانجانی، مهدی.، شهیدی، شهریار.، فتح‌آبادی، جلیل.، شکری، امید.، مظاهری، محمدعلی.، و رحیمی‌نژاد، پیمان. (1394). اثربخشی برنامة تاب‌آوری پنسیلوانیا بر کاهش علائم افسردگی، اضطراب، استرس و نگرش‌های ناکارامد و افزایش خوش‌بینی در دانشجویان. فصلنامة روان‌شناسی کاربردی، 9(4 پیاپی 36):35-19.
  4. خانجانی، مهدی.، شهیدی، شهریار.، فتح‌آبادی، جلیل.، مظاهری، محمد‌علی.، و شکری، امید. (1393). ساختار عاملی و ویژگی‌های روان‌سنجی سیاهة روان‌درمانی مثبت‌نگر. فصلنامة روان‌شناسی کاربردی، 8(1 پیاپی 29): 86-69.
  5. شکری، امید. (1388). مقایسة الگوی روابط علّی پیشایندها و پسایندهای استرس تحصیلی دانشجویان دختر و پسر در پارادایم‌های فرهنگی جمع گرا و فردگرا. رسالة دکتری در روان‌شناسی تربیتی. دانشگاه تربیت معلم تهران.
  6. شکری، امید.، تمیزی، نوشین.، عبدالله‌پور، محمدآزاد.، و خدامی، محمدمحسن. (1395). تحلیل ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس ارزیابی شناختی استرس در دانشجویان. فصلنامة تازه‌های علوم ‌شناختی، 18(2): 11-1.
  7. طاعتی، فاطمه.، شکری، امید.، و شهیدی، شهریار. (1393). نقش واسطه‌ای خوش‌بینی در رابطة بین تجارب تحصیلی استرس‌زا و واکنش به این تجارب. دو فصلنامة روان‌شناسی معاصر، 8(1 پیاپی 15): 90-73.
  8. Bandura, A. (2002). Social cognitive theory in cultural context. Applied psychology: An International Review, 51(2): 269-290.
  9. Beard, K. S., Hoy, W. K., & Hoy, A. W. (2010). Academic optimism of individual teachers: Confirming a new construct. Teaching and Teacher Education, 26(5): 1136-1144.
  10. Brunwasser, S., Gillham, J., Kim, E. (2009). A meta-analytic review of the Penn resiliency program effect on depressive symptoms. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 77(6): 1042–1054.
  11. Carver, C. S., & Scheier, M. F. (1998). On the self-regulation of behavior. New York: Cambridge University Press.
  12. Carver, C. S., Scheier, M. F., & Segerstrom, S. C. (2010). Optimism. Clinical Psychology Review, 30(7): 879–889.
  13. Chang, E. C., D’Zurilla, T. J., & Maydeu-Olivares, A. (1994). Assessing the dimensionality of optimism and pessimism using a multi-measure approach. Cognitive Therapy and Research, 18(2): 143–160.
  14. Chang, E. C., Sanna, L. G., & Yang, K. M. (2003). Optimism, pessimism, affectivity, and psychological adjustment in US and Korea: a test of a mediation model. Personality and Individual Differences, 34(7): 1195–1208.
  15. Cutuli, J. J., Chaplin, T. M., Gillham, J. E., Reivich, K. J., & Seligman, M. R. (2006). Preventing co-occurring depression symptoms in adolescents with conduct problems. The Penn resilience program. Annual New York Academy of Sciences, 10(4): 282–286.
  16. Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1): 71-79.
  17. Fredrickson, B. L. (2013). Positive emotions broaden and build. Advances in Experimental social Psychology, 47(1): 1-53.
  18. Fredrickson, B. L., & Cohn, M. A. (2008). Positive emotions. In M. Lewis, J. Haviland-Jones & L. F. Barrett (Eds.), Handbook of emotions (PP. 777–796). (3rd Ed.). New York: Guilford Press.
  19. Fischer, R., & Chalmers, A. (2008). Is optimism universal? A meta-analytical investigation of optimism levels across 22 nations. Personality and Individual Differences, 45(5): 378–382.
  20. Forgeard, M. J. C., & Seligman, M. E. P. (2012). Seeing the glass half full: A review of the causes and consequences of optimism. Pratiques Psychologiques, 18(2): 107–120.
  21. Folkman, S., & Lazarus, R. S. (1985). If it changes it must be a process: study of emotion and coping during three stages of a college examination. Journal of Personality & Social Psychology, 48(1): 150–170.
  22. Herzberg, P. Y., Glaesmer, H., & Hoyer, J. (2006). Separating optimism and pessimism: A robust psychometric analysis of the revised life-orientation test (LOT-R). Psychological Assessment, 18(4): 433–438.
  23. Hu, L.-T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1): 1-55.
  24. Jovanovic, V., & Gavrilov-Jerkovic, V. (2012). Dimensionality and validity of the Serbian version of the life orientation test-revised in a sample of youths. Journal of Happiness Studies, 4(2): 771-782.
  25. Karademas, E. C., Kafetsios, K., & Sideridis, G. D. (2007). Optimism, self-efficacy and information processing of threat and well-being related stimuli. Stress and Health, 23(2): 285–294.
  26. Kline, R. B. (2005). Principles and practices of structural equation modeling (2nd Eds.). New York: Guilford.
  27. Lai, J. C. L., & Yue, X. (2000). Measuring optimism in Hong Kong and mainland Chinese with the revised life orientation test. Personality and Individual Differences, 28(2): 781–796.
  28. Lyrakos, G. N., Damigos, D., Mavreas, V., Georgia, K., & Dimoliatis, I. D. K. (2010). A translation and validation study of the Life Orientation Test Revised in the Greek speaking population of nurses among three hospitals in Athens and Ioannina. Social Indicators Research, 24(3): 129–142.
  29. Marsella, A. J., & Leong, F. T. L. (1995). Cross-cultural issues in personality and career assessment. Journal of Career Assessment, 3(1): 202–218.
  30. McPherson, J., & Mohr, P. (2005). The role of item extremity in the emergence of keying-related factors: An exploration with the life orientation test. Psychological Methods, 10(1): 120–131.
  31. Meyers, L. S., Gamst, G., & Guarino, A. J. (2006). Applied multivariate research: Design and interpretation. Sage publication. Thousand Oaks. London. New Dehi.
  32. Nakano, K. (2004). Psychometric properties of the Life Orientation Test-Revised in samples of Japanese students. Psychological Reports, 94(3): 849–855.
  33. Ong, A. D. O., Bergeman, C. S., Bisconti, T. L., & Wallace, K. A. W. (2006). Psychological resilience, positive emotions, and successful adaptation to stress in later life. Journal of Personality and Social Psychology, 91(4), 730–749.
  34. Pavot, W., Diener, E., Colvin, C. R., & Sandvik, E. (1991). Further validation of the satisfaction with life scale: Evidence for the cross-method convergence of well-being measures. Journal of Personality Assessment, 57(1): 149-161.
  35. Peacock, E. J., & Wong, P. T. P. (1990). The stress appraisal measure (SAM): A 9 multidimensional approach to cognitive appraisal. Stress Medicine, 6(2): 227-236.
  36. Perczek, R., Carver, C. S., Price, A. A., & Pozo-Kaderman, C. (2000). Coping, mood, and aspects of personality in Spanish translation and evidence of convergence with English versions. Journal of Personality Assessment, 74(1): 63–87.
  37. Peng, L., Li, M., Zuo, X., Miao, Y., Chen, L., Yu, Y., Liu, B., & Wang, T. (2014). Application of the Pennsylvania resilience training program on medical Students. Personality and Individual Differences, 6(1): 47–51.
  38. Raikkonen, K., Matthews, K. A., Flory, J. D., Owens, J. F., & Gump, B. B. (1999). Effects of optimism, pessimism, and trait anxiety on ambulatory blood pressure and mood during everyday life. Journal of Personality and Social Psychology, 76(1): 104–113.
  39. Rand, K. L. (2009). Hope and optimism: Latent structures and influences on grade expectancy and academic performance. Journal of Personality, 77(1): 231–260.
  40. Rasmussen, H. N., Scheier, M. F., & Greenhouse, J. B. (2009). Optimism and physical health: A met-analytic review. Annals of Behavioral Medicine, 37(3): 239–256.
  41. Rauch, W. A., Schweizer, K., & Moosbrugger, H. (2008). An IRT analysis of the personal optimism scale. European Journal of Psychological Assessment, 24(1): 49–56.
  42. Rowley, A. A., & Roesch, S. C. (2005). Evaluating and developing multidimensional, dispositional measures of appraisal. Journal of Personality Assessment, 85(2): 188-196.
  43. Rowley, A. A., Roesch, S. C., Jurica, B. J., & Vaughn, A. A. (2005). Developing and validating a stress appraisal measure for minority adolescents. Journal of Adolescence, 28(4): 547–557.
  44. Roysambu, E., & Strype, J. (2002). Optimism and pessimism: Underlying structure and dimensionality. Journal of Social and Clinical Psychology, 21(1): 1–19.
  45. Ruthig, J. C., Hanson, B. L., & Marino, J. M. (2009). A three-phase examination of academic comparative optimism and perceived academic control. Learning and Individual Differences, 19(2): 435–439.
  46. Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1985). Optimism, coping, and health: Assessment and implication of generalized outcome expectancies. Health Psychology, 4(3): 219–247.
  47. Scheier, M. F., Carver, C. S., & Bridges, M. W. (1994). Distinguishing optimism from neuroticism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): A reevaluation of the Life Orientation Test. Journal of Personality and Social Psychology, 67(1): 1063–1078.
  48. Scheier, M. F., Carver, C. S., & Bridges, M. W. (2001). Optimism, pessimism, and psychological wellbeing. In E. C. Chang (Ed.), Optimism and pessimism: Implications for theory, research, and practice (PP. 189–216). Washington, DC: American psychological association.
  49. Schwarzer, R., & Knoll, N. (2007). Functional roles of social support within the stress and coping process: A theoretical and empirical overview. International Journal of Psychology, 42(2): 243–252.
  50. Seligman, M. E. P. (1991). Learned optimism. New York: Knopf.
  51. Seligmana, M. E. P., Ernstb, R, M., Gillham. C. J., Reivich, K., & Linkinsd, M. (2009). Positive education: positive psychology and classroom interventions. Oxford Review of Education. 35(3): 293–311.
  52. Smith, T. W., Pope, M. K., Rhodewalt, F., & Poulton, J. L. (1989). Optimism, neuroticism, coping, and symptom reports: An alternative interpretation of the Life Orientation Test. Journal of Personality and Social Psychology, 56(1): 640–648.
  53. Steinhardt, M. A., & Dolbier, C. L. (2008). Evaluation of a resilience intervention to enhance coping strategies and protective factors and decrease symptomatology. Journal of American College Health, 56(4): 445-453.
  54. Sultan, S., & Bureau, B. (1999). Which optimism in health psychology? European review of applied psychology, 49(2): 43–51.
  55. Watson, D., Clark, L. A., & Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS Scales. Journal of Personality and Social Psychology, 47(1): 1063-1070.
  56. ***

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار