ارتباط کمال‌گرایی و اختلال اضطراب فراگیر با میانجی‌گری تفکر ارجاعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه امام خمینی قزوین

چکیده

چکیدههدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط کمال­­گرایی و اختلال اضطراب فراگیر با میانجی­گری تفکر ارجاعی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام بیماران مراجعه­کننده به بیمارستان رازی شهر قزوین به‌تعداد 29800 نفر در سال 1394 بود. از میان آن­ها به‌روش نمونه­گیری قضاوتی در دسترس 221 نفر انتخاب شدند که مشخصه­های اختلال اضطراب فراگیر را داشتند. ابزار پژوهش مقیاس‌های کمال­گرایی فلت و هویت 1991، اضطراب فراگیر اسپیتزر 2006 و تفکر ارجاعی اهرینگ، زستچ، ویداکر، واهل و اهلرس (2010) بود. داده­ها با استفاده از روش الگویابی معادله‌های ساختاری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تفکر ارجاعی ارتباط بین کمال­گرایی و اضطراب فراگیر را میانجی­گری می­کند (21/0 = β، 05/0>P). همچنین اثر مستقیم کمال­گرایی بر تفکر ارجاعی (47/0 = β، 01/0>P) و اثر مستقیم کمال‌گرایی بر اضطراب فراگیر (16/0 = β، 05/0>P) تأیید شد. نتیجه‌گیری: کمال­گرایی و تفکر ارجاعی به­نوعی نقشی پیش­بینی‌کننده برای اضطراب فراگیر دارند. افراد کمال‌گرایی که مشخصه­های تفکر ارجاعی را دارند، اضطراب فراگیر بیش‌تری را متحمل می­شوند. از این­رو توصیه می­شود در تدوین برنامه­های درمانی برای اضطراب فراگیر، به کمال­گرایی و تفکر ارجاعی توجه ویژه مبذول شود.   

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The relationship between perfectionism and generalized anxiety disorder with mediating role of perseverative thinking

چکیده [English]

Purpose: This study aimed to determine the mediating role of perseverative thinking in relationship between perfectionism and generalized anxiety disorder.Methodology: In this study we used descriptive-correlation method. Among all of the patients withgeneralized anxietydisorder in Qazvin in 1394, 221patientsofRazi hospital thathad thecharacteristics ofgeneralized anxietydisorder were chosen by targeted judgment Sampling. Data was collected by using Flett and Hewitt Perfectionism Scale (1991), Spitzer generalized anxiety scale (2006), and Ehring perseverative thinking questionnaires (2010) and analyzed by Structural Equation Modeling.Results: Data analysis showed that perseverative thinking mediates the relationship between perfectionism and generalized anxiety disorder.The direct effect ofperfectionism on perseverative thinking, and the direct and indirect effect of perfectionism on generalized anxiety disorderwas approved.Conclusion: Perfectionism and perseverative thinking have predictor roles on generalized anxiety disorder. The perfectionists with perseverative thinking trait, incur more generalized anxiety disorder. In treatment plannings for generalized anxiety disorder, specially should be considered to perfectionism and perseverative thinking that are propounded as transdiagnostic processes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Generalized anxiety disorder- patients- perfectionism- perseverative think
  1. انجمن روان‌پزشکی آمریکا. (1393). پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی. ترجمه فرزین رضاعی، علی فخرایی، آتوسا فرمند، علی نیلوفری، ژانت هاشمی و فرهاد شاملو. تهران: انتشارات ارجمند. (تاریخ انتشار به‌زبان اصلی، 2013).
  2. بشارت، محمدعلی.، و حسینی، سیده اسماء. (1391). کمال‌گرایی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران. روان‌شناسی تحولی: روان‌شناسان ایرانی، 9(3 پیاپی 33): 25-15.
  3. بشارت، محمدعلی.، جوشن‌لو، محسن.، و میرزمانی، سیدمحمود. (1386). رابطه سبک‌های دلبستگی و کمال‌گرایی. دو ماهنامه دانشور رفتار، 4(5): 25-18.
  4. زرگر، یدالله.، مردانی، مریم.، و مهرابی زاده هنرمند، مهناز. (1391). اثربخشی مداخله شناختی-رفتاری بر کمال‌گرایی و احساس گناه در دانشجویان. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 7(4 پیاپی 24): 85-71.
  5. عبدخدایی، محمدسعید.، مهرام، بهروز.، و ایزانلو، زهرا. (1390). بررسی ابعاد کمال‌گرایی و اضطراب پنهان در دانشجویان. پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، 1(1): 58-47.
  6. کاکاوند، علی‌رضا. (1394). اثر تعدیل‌کنندگی کمال‌گرایی بر ارتباط بین فشار فرهنگی-اجتماعی و نارضایتی از تصویر بدن. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 9(1 پیاپی 33): 139-123.
  7. نائینیان، محمدرضا.، شعیری، محمدرضا.، شریفی نیا، معصومه.، و هادیان، مهری (1390). بررسی پایایی و اعتبار مقیاس کوتـاه اخـتلال اضطراب فراگیر (GAD-7). فصلنامه روان‌شناسی بالینی و شخصیت، 3(4): 50-41.
  8. Desnoyers, A., & Arpin-Cribbie, C. (2015). Examining cognitive performance: Do perfectionism and rumination matter. Personality and Individual Differences, 76(1): 94–98.
  9. Drost, J., Van der Does, W., Van Hemert, M. A., Penninx, W.J.H., & Spinhoven, P. (2014). Repetitive negative thinking as a transdiagnostic factor in depression and anxiety: A conceptual replication. Behaviour Research and Therapy, 63(3): 177-183.
  10. Ehring, T., & Watkins, E. R. (2008). Repetitive negative thinking as a transdiagnostic process. International Journal of Cognitive Psychotherapy, 46(1): 192-205.
  11. Ehring, T., Zetsche, U., Weidacker, K., Wahl, K., & Ehlers, A. (2010). The Perseverative Thinking Questionnaire (PTQ): Validation of a content-independent measure of repetitive negative thinking. Behavior Therapy & Expermental Psychiatry, 42(2): 225–232.
  12. Flett, G., & Hewitt, P. (2008). Treatment Interventions for Perfectionism – A Cognitive Perspective: Introduction to the Special Issue. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 26(1):127-133.
  13. Handly, A. k., Egan, S. J., & Kane, R. T. (2014). The relationships between perfectionism, pathological worry and generalized anxiety disorder. BMC Psychiatry, 14(2): 232-244.
  14. Jong-Meyer, R. D., Beck, B., & Riede, K. (2009). Relationships between rumination, worry, intolerance of uncertainty and meta-cognitive beliefs. Personality and Individual Differences, 46(3): 547-551.
  15. Kertz, S. j., Koran, J., & Stevens, K. T. (2015). Repetitive negative thinking predicts depression and anxiety symptom improvement during brief cognitive behavioral therapy. Behaviour Research and Therapy. 68(4): 54-63.
  16. Macedo, A. (2014). Perfectionism and psychological distress: a review of the cognitive factors. International Journal of Clinical Neurosciences & Mental Health. IJCNMH, 1(6): 10-1.
  17. Macedo, A., Soares, M, J., Amaral, A. P., Nogueira, V., Madeira, N., Roque, C., Marquesm M., Maia, B., Bos, S., Valente, J., & Pereira, A. T. (2014). Repetitive negative thinking mediates the association between perfectionism and psychological distress. Personality and Individual Differences, 72(2): 220–224.
  18. McEvoy, P. M., Watson, H., Watkins, E. R., & Nathan, P. (2013). The relationship between worry, rumination, and comorbidity: Evidence for repetitive negative thinking as a transdiagnostic construct. Journal of Affective Disorders, 151(1): 313–320.
  19. McEvoy, P. M., & Mahoney, E. J. (2013). Intolerance of uncertainty and negative metacognitive beliefs as transdiagnostic mediators of repetitive negative thinking in a clinical sample with anxiety disorders. Journal of Anxiety Disorders, 27(2): 216– 224.
  20. Mills, C., Grant, M., Lechner, V., & Judan, R. (2014). Relationship between trait repetitive negative thinking styles and symptoms of psychopathology. Personality and Individual Differences. 71(4): 19-24.
  21. O’Connor, D. B., & Marshall, R. (2007). Perfectionism and psychological distress: Evidence of the mediating effects of rumination. European Journal of Personality, 21(1): 429–452.
  22. Pereira, A. T., Chaves, B., Castro, J., Soares, M. J., & Macedo. (2014). Perseverative negative thinking mediates the relationship between perfectionism and negative affect. European Psychiatry, 29(4): 23-29.
  23. Short, M. M., & Mazmanian, D. (2013). Perfectionism and negative repetitive thoughts: Examining a multiple mediator model in relation to mindfulness. Personality and Individual Differences, 55(6): 716–721.
  24. Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics. Boston: Allyn and Bacon.
  25. Wells, A. (2005). The metacognitive model of GAD: assessment of meta-worry and relationship with generalized anxiety disorder. Cognitive Therapy and Research, 29(4): 107–121.