این پژوهش با هدف تعیین میزان ارتباط بین ویژگی های شخصیتی و سلامت عمومی معلمان شهر تهران در سال تحصیلی 1385- 1384 انجام گرفت. جامعه پژوهش کلیه ی دبیران دبیرستان ها در سال تحصیلی 85- 84 بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از مناطق نوزده گانه ی شهر تهران از 5 منطقه انتخاب گردیدند. حجم نمونه 300 نفر شامل 150 نفر مرد و 150 نفر زن بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پنج عامل شخصیت (NGO) کاستا و مک کری (1992) و پرسشنامه ی سلامت عمومی (GHQ) گلدبرگ (1972) بود. پس از تحلیل داده ها نتایج نشان داد که همبستگی مثبت بین سلامت روان و روان رنجور خویی و همبستگی منفی بین سلامت روان و برونگرایی وجود دارد و اما همبستگی بین سلامت عمومی و دیگر متغیرهای ویژگی های شخصیتی معنادار نیست. همچنین مشخص شد از میان وژگی های شخصیتی ویژگی شخصیتی روان رنجورخویی دبیران زن و مرد تفاوت معنی دار وجود دارد.
)