1
دانشجوی دکترای روان شناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
2
دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده
هدف این پژوهش، تعیین رابطه تیپهای روان شناختی و هوش هیجانی- اجتماعی در نمونه ای از کارمندان ستادی دانشگاهی در تهران به منظور شناسایی مولفه های لازم برای انجام مداخلات ارتقای بهداشت روان بود. از 159 داوطلب ( 113 زن و 46 مرد) خواسته شد به تیپ نمای مایرز- بریگز ( 1998 ) و پرسشنامه هوشبهر هیجانی بار – ان ( 1997 ) پاسخ دهند. یافته ها نشان دهنده ارتباط مثبت و معنادار هوش هیجانی- اجتماعی و تیپ روان شناختی بود. در مدل رگرسیونی، هوش هیجانی- اجتماعی به ترتیب ارتباط منفی معناداری با ترجی حهای روان شناختی درونگرایی، فکری و قضاوتی بودن و ارتباط مثبت معناداری با ترجیح روان شناختی حسی بودن داشت. مولفه های اصلی هوش هیجانی- اجتماعی نیز ارتباط مثبت معناداری با ترجیح های روان شناختی داشتند. در مدل های رگرسیونی مشابهی مولفه های درو نفردی و سازش پذیری به ترتیب ارتباط منفی معناداری با ترجیحهای روان شناختی درونگرایی، فکری و قضاوتی بودن و ارتباط مثبت معناداری با ترجیح روان شناختی حسی بودن داشتند. همچنین، مولفه بین فردی ارتباط منفی معناداری با ترجیح روان شناختی درونگرایی داشت. مولفه های مدیریت استرس و خلق عمومی نیز در مدل های مشابهی به ترتیب ارتباط منفی معناداری با ترجیح های روان شناختی درونگرایی و فکری بودن داشتند. به بیان دیگر ترجیح های روان شناختی درونگرایی و فکری بودن با کاهش هوش هیجانی- اجتماعی رابطه دارند. نتایج این پژوهش تائید کننده ضرورت تعدیل برنامه های ارتقای هوش هیجانی-اجتماعی بر اساس تیپ ها و ترجیح های روان شناختی افراد است.
)