هدف از این مطالعه تعیین کارایی تکالیف روانی کلامی آوایی و معنایی در سالمندان و مقایسة این تکالیف با یکدیگر است . در این مطالعه 150 نفر سالمندان ساکن در جامعه که در استان قم، به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به آزمون های روانی کلامی معنایی و آوایی پاسخ دادند. در این آزمون ها در یک بازة زمانی معین فرد باید کلماتی را ارائه کند که از نظر آوایی با حرف خاص شروع می - شوند و یا از نظر معنایی به یک دستة خاص تعلق دارند . یافته ها نشان داد تفاوت کارایی آزمون روانی کلامی و معنایی بین مردان و زنان و همچنین بین دو گروه سالمند 65 الی 74 سال و سالمند 75 سال به بالا معنی دار نیست. افراد با تحصیلات بالاتر کارایی بالاتر ی در آزم ون روانی کلامی داشتند و کارایی سالمندان در روانی کلامی معنایی بالاتر از آوایی بود . تفاوت عملکرد سالمندان در دو آزمون روانی معنایی و کلامی به دلیل خاستگاه متفاوت مغزی این دو تکلیف است . تکلیف روانی کلامی معنایی بیشتر به وسیلة قشر گیجگاهی و تکلیف روانی کلامی آوایی به وسیله قشر پیشانی هدایت می شود. از آنجایی که زوال مغزی ناشی از سالمندی در قطعة پیشانی مغزی بیشتر است، لذا کارایی کمتر سالمندان در آزمون روانی کلامی آوایی را میتوان منتج از این تغییر ساختاری دانست.
)