اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر نشانگان ضربه عشق و عملکرد کلی افراد شکست خورده عاطفی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد

2 استاد دانشگاه فردوسی مشهد

3 استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد

4 دانشگاه علامه طباطبایی تهران

چکیده

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی رویکرد واقعیت درمانی گروهی بر نشانگان ضربه عشق و سنجش عملکرد کلی افراد شکست خورده عاطفی بود. روش: روش پژوهش نیمه ‌آزمایشی با گروه گواه، پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک ماهه و جامعه آماری 88 دانشجوی دختر مراجعه‌ کننده به مرکز مشاوره دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد در بازه زمانی آبان تا بهمن ماه 1395 بود. از میان آن‌ها 20 دانشجو که نمره‌های مساوی یا بالاتر از نقطه برش 115 از پرسشنامه نشانگان ضربه عشق دهقانی (1389) و نقطه برش 50 در مقیاس سنجش عملکرد کلی انجمن روان‌پزشکی آمریکا (2013) را کسب کرده بودند؛ انتخاب و در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. دانشجویان گروه آزمایش مداخله گروهی واقعیت درمانی ویلیام گلاسر (1999) را هفتگی در 8 جلسه 120 دقیقه‌ای دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با تکرار سنجش تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که واقعیت درمانی گروهی نشانگان ضربه عشق افراد شکست خورده عاطفی را کاهش (32/21 =F، 001/0 =P)، نمره عملکرد کلی آ‌ن‌ها را افزایش داده (36/29 =F، 05/0 =P) و نتیجه درمان در دوره پیگیری یک ماهه پایدار مانده است. نتیجه‌گیری: از آنجا که واقعیت ‌درمانی گروهی باعث افزایش مسئولیت‌پذیری و حس کنترل فرد بر زندگی خویش می‌شود و افزایش این متغیرها می‌تواند بر متغیرهای یادشده مؤثر واقع شود؛ بنابراین می‌توان واقعیت درمانی گروهی را روش موثری برای کاهش نشانگان ضربه عشق و افزایش عملکرد کلی افراد شکست خورده عاطفی دانست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of group Reality Therapy on love trauma syndrome and overall function of people who failed emotionally

نویسندگان [English]

  • zahra tavasoli 1
  • Hamid Reza Aghamohammadin Sherbaf2 2
  • zahra Sepehri Shamloo 3
  • Majid Shahsavari 4
1 Mashhad Ferdowsi University
2 Professor, Department of Psychology, Ferdowsi University, Mashhad, Iran
3 Associate Professor Department of Clinical Psychology Ferdowsi University of Mashhad
4 M.A. in Educational Psychology, Allame Tabatabai University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Aim: The present study aim was to determine the effectiveness of group Reality Therapy on love trauma syndrome and overall performance assessment of people failed emotionally. Methods: This quasi-experimental study was conducted with a pretest-posttest design with control group and one- month follow-up. The population consisted of 88 female students referring to the Student Consultation Center of Ferdowsi University of Mashhad from November 2016 to February 2017. Among them, 20 students who acquired scores equal to or higher than the cut-off point of 115 on the Dehghani’s Inventory of Love Trauma Syndrome (2010), and the cut-off point of 50 on the American Psychiatric Association’s Assessment of Global Functioning (2013) Scale were selected and assigned to experimental and control groups. The experimental group received William Glaser’s (1999) Reality Therapy group interventions for 8 sessions of 120 minutes. Data were analyzed using mixed variance analysis with repeated measurement. Results: Group Reality Therapy could significantly reduce love syndrome of patients failed emotionally (F=21.32, P= 0.001), and increase their overall performance score (F=29.36, P=0.05) and the treatment result in the one-month follow-up period was consistent for both the love trauma syndrome questionnaire and overall functioning. Conclusion: Since Reality Therapy method increases the sense of responsibility and self-control of one’s own life, increasing these variables can reduce these symptoms; therefore, group Reality Therapy can be an effective approach to reduce love trauma syndrome and increase the overall functioning of people who failed emotionally

کلیدواژه‌ها [English]

  • emotional failure
  • general function
  • love trauma
  • Reality Therapy

مراجع

  1. اسمخانی اکبری ‌نژاد، هادی.، اعتمادی، احمد.، و نصیرنژاد، فریبا. (1393). اثربخشی واقعیت درمانی به‌شیوه گروهی بر اضطراب زنان. مجله مطالعات روان‌شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه الزهرا، 10(2 پیاپی 20): 88-73.
  2. اکبری، ابراهیم.، خانجانی، زینب.، پورشریفی، حمید.، محمود علیلو، مجید.، و عظیمی، زینب. (1391). مقایسه اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل با درمان شناختی-رفتاری در بهبود علایم مرضی شکست عاطفی دانشجویان. مجله روان‌شناسی بالینی، 4(3 پیاپی 15): 101-98.
  3. امان ‌الهی، عباس.، تردست، کوثر.، و اصلانی، خالد. (1393). پیش‌بینی نشانگان ضربه عشق بر اساس خود شفقتی در دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عاطفی. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 8(4 پیاپی 32): 61-43.
  4. امانلو، فاطمه. (1388). بررسی مقایسه اثربخشی رویکرد واقعیت درمانی به‌شیوه گروهی به مبتلایان دیابت. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. رشته روان‌شناسی بالینی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد.
  5. امانی، احمد.، یوسفی، ناصر.، و احمدی، سرور. (1392). اثربخشی معنادرمانی به‌شیوه گروهی بر تاب ‌آوری و احساس تنهایی دانشجویان دارای نشانگان ضربه عشق. فصلنامه پژوهش‌های مشاوره، 2(4 پیاپی 49): 102-82.
  6. انجمن روان‌پزشکی آمریکا. (1393). ویراست پنجم راهنمای تشخیص و آماری اختلال‌های روانی. ترجمه یحیی سید محمدی. انتشارات روان.
  7. دلاور، علی. (1396). روش تحقیق در روان‌شناسی و علوم تربیتی. تهران، انتشارات ویرایش.
  8. دهقانی، محمود. (1389). کارایی روان‌درمانی کوتاه ‌مدت تعدیل ‌کننده اضطراب بر نشانگان ضربه عشق. پایان‌ نامه دکتری، رشته روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی تهران.
  9. راجزی اصفهانی، سپیده.، فتی، لادن.، حسن‌ آبادی، حمیدرضا.، یعقوبی، حمید.، ظهیرالدین، علی‌رضا.، صدر، سعید.، مهدوی، نیلوفر.، و نوربخش، سیما. (1394). کاربرد فراشناخت درمانی در کاهش نشانه‌ها و افزایش سطح عملکرد در اختلال وسواس-اجبار مقاوم به درمان دارویی: مطالعه موردی. فصلنامه علمی پژوهشی طب توان‌بخشی، 5(2 پیاپی 30): 51-40.
  10. سالاری ‌فر، محمدحسین.، و پوراعتماد، حمیدرضا. (1390). رابطه باورهای فراشناختی با اختلال افسردگی و اضطراب. فصلنامه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی لرستان، 5(13 پیاپی 50): 39-28.
  11. فتح ‌الله ‌زاده، نوشین.، میرصیفی ‌فرد، لیلا السادات.، کاظمی، مهناز.، سعادتی، نادره.، و نوابی‌ نژاد، شکوه. (1396). اثربخشی غنی سازی زندگی زناشویی بر اساس نظریه انتخاب بر کیفیت روابط زناشویی و صمیمیت زوج‌ها. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 11(3 پیاپی 43): 372-353.
  12. فتحی ‌آشتیانی، علی.، و داستانی، محبوبه. (1395). آزمون‌های روان‌شناختی، ارزشیابی شخصیت و سلامت روان. تهران: انتشارات بعثت.
  13. فیشر، هلن. (1388). چرا عاشق می‌شویم. ترجمه آیدا ابونصر. انتشارات نوید شیراز. (تاریخ انتشار به‌زبان اصلی، 2009).
  14. گلاسر، ویلیام. (1396). تئوری انتخاب: درآمدی بر روان‌شناسی امید. ترجمه علی صاحبی. انتشارات سایه سخن. (تاریخ انتشار اثر به‌زبان اصلی، 1999).
  15. گودرزی، نرگس. (1393). بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در کاهش نشانگان سوگ تجربه شده در دختران دارای تجربه شکست عاطفی. پایان ‌نامه کارشناسی ارشد. رشته روان‌شناسی عمومی. دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی. دانشگاه فردوسی مشهد.
  16. مظفری، مهدی. (1394). اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهبود علائم ضربه عشق در دانشجویان. پایان ‌نامه کارشناسی ارشد. رشته روان‌شناسی عمومی. دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی. دانشگاه فردوسی مشهد.
  17. هنرپروران، نازنین.، قادری، زهرا.، و امیریان ‌زاده، لیلا. (1390). اثربخشی تلفیق دو رویکرد شناخت‌ درمانی و واقعیت درمانی گروهی بر ارتباط مادر-فرزندی دختران نوجوان. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 5(4 پیاپی 20): 107-91.
  18. یالوم، آروین. (1395). روان‌درمانی اگزیستانسیال. ترجمه سپیده حبیب. تهران، انتشارات نی. (تاریخ انتشار اثر به‌زبان اصلی، 1980).
  19. یوسفی، رحیم. (1392). بررسی میزان شیوع و نقش عوامل جمعیت ‌شناختی و روان‌شناختی (طرحواره‌های ناسازگار اولیه، صفات شخصیت و سبک‌های دلبستگی) در پیش‌بینی شکست‌های عاطفی در دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان. پایان ‌نامه کارشناسی ارشد. رشته مشاوره خانواده. دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی. دانشگاه تبریز.
  20. یوسفی، رحیم.، ادهمیان، الهام.، و عبدالمحمدی، کریم. (1395). فصلنامه مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، 14 (3 پیاپی 48): 190-171.
  21. American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders fifth edition. DSM-V. Washington, DC: London. England.
  22. Bahrami Ehsan, E., Bahrami Ehsan, Z., Sadeghi, S.H., & Karkhane, S. (2011). Relationship between consequences of love-failure and health’s dimensions. Journal of Social and Behavioral Sciences, 30(5): 2405 – 2407.
  23. Fisher, H.E. (2014). The tyranny of love: Love addiction-an anthropologist’s view. In K. P. Rosenberg, L. G. Feder (Eds.), Behavioral Addictions. London, NW: Academic Press.
  24. Gilbert, S. P., & Sifers, S. K. (2011). Bouncing back from a breakup: Attachment, time perspective, mental health, and romantic loss. Journal of College Student Psychotherapy. 25(3): 295–310.
  25. Glasser, W. (1999). Choice theory: A new psychology of personal freedom. (5d Ed). New York: Harper Collins Publisher.
  26. Glasser, W. (2013). Counseling with choice theory: The new Reality Therapy. New York: Harper Collins Publisher.
  27. Harvey, J. H. & Miller, E. D. (2016). Loss and traum: General and close relationship perspectives (Series in Death, Dying and Bereavement). (1d Ed). United Kingdom: Psychology Press.
  28. Hilsenroth, M. J., Ackerman, S. J., Blagys, M. D., Baumann, B. D., Baity, M. R., Smith, S. R., Price, J. L., Smith, C. L., Heindselman, T. L., Mount, M. K., & Holdwick, D. J. (2015). Reliability and validity of DSM-5 axis V. American Journal of Psychiatry, 40(1): 1858-1863.
  29. Koepke, S., Deniessen, J. (2012). Dynamics of identity developmental and Separation-individuation in parent-child relationships during adolescence and emerging adulthood-A conceptual integration. Journal of Developmental Review. 32(1): 67-88.
  30. Lee, S., & Kweon, S. (2013). A study on empathy, credibility, and political attitude in social media: Focused on the relationship between empathetic intention and the motivation of belonging on intended pro-social and political behavior. Journal of Advances in Journalism and Communication, 1(3): 26-40.
  31. Primeau, J. E. (2013). Romantic breakup and college student adjustment: Attachment dimensions, patterns of grief, and sex. Purdue University, ProQuest Dissertations Publishing.
  32. Sanamnejad, G., Pashavi, G., Oftadehal, M., Ostadhasanloo, H., Khodayarifard, M., Aryan, A., & Farahani, H. (2011). Emotional intelligence and self-concept in people with and without failure in love. Journal of Social and Behavioral Sciences. 30(1): 1447–1451.
  33. Simpson, J. (2013). Grief and loss: A social work perspective. Journal of Loss and Trauma. International Perpective on Stress and Coping. 18(1): 81-90.
  34. Yao, Y.W., Chen, P.R., R.Li, Ch.Sh. & Hare, T.A. (2017). Combined Reality Therapy and mindfulness meditation decrease intertemporal decisional impulsivity in young adults with Internet gaming disorder. Journal of Computer in Human Behavior. 68(5): 210-216.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار