اثربخشی آموزش برخط یادگیری اجتماعی عاطفی مبتنی بر مدل کسل بر خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی و مدیریت اجتماعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران

2 استاد گروه علوم توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه ایران، تهران، ایران

3 استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان کردستان، سنندج، ایران

4 استادیار گروه روانشناسی ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج،سنندج، ایران.

10.52547/apsy.2022.227241.1322

چکیده

هدف: پژوهش حاضر باهدف ارتقای شایستگی‌های اجتماعی عاطفی به روش کسل با دانش‌آموزان ابتدایی انجام شد. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی از نظر روش: نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری با گروه آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر عادی مشغول به تحصیل در مدارس دوره دوم ابتدایی شهر قزوین در سال 1400-1399 را شامل می‌شد که از بین آنها شصت دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه یادگیری اجتماعی عاطفی معلم و دانش‌آموز کسل (2012) و سیاهه رفتاری کودک آخن باخ (1991) بود. گروه آزمایش آموزش شایستگی اجتماعی عاطفی را طی بیست و هشت جلسه چهل و پنج‌دقیقه‌ای در چهار ماه دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات آموزشی، هر دو گروه مجدداً پرسش‌نامه‌ها را تکمیل نمودند. گروه آزمایش پس از سه ماه برای بار سوم پرسش‌نامه را تکمیل کردند. برای ارزیابی اثربخشی برنامه آموزشی از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه 22 و اسمارت پی ال اس 2 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد: بین دو گروه آزمایش و گواه در طی مراحل پژوهش و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که آموزش شایستگی‌های اجتماعی عاطفی به روش کسل می‌تواند به‌عنوان الگویی جهت ارتقای مهارت‌های خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت اجتماعی دانش‌آموزان ابتدایی به کار گرفته شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of online education of social-emotional learning based on the CASEL model on self-awareness, self-management, social awareness and management

نویسندگان [English]

  • fatemeh bahrami 1
  • HASAN ASHAYERI 2
  • Seif-allah Rahmani 3
  • hooshang jadidi, 4
1 Phd. student, Educational Psychology, Faculty of human science, Islamic Azad university branch of Sanandaj. Sanandaj, Iran.
2 Professor, Department of Rehabilitation Sciences, Faculty of Rehabilitation Sciences, University of Iran, Tehran, Iran
3 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Farhangian University of Kurdistan, Sanandaj, Iran
4 Assistant Professor, Department of Psychology, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Sanandaj Branch, Sanandaj, Iran
چکیده [English]

Aim: This study aimed to determine the promotion of social and emotional competency by the CASEL method with elementary school students. Method: The research method was quasi-experimental with a Pre-test, post-test, and following up with control group. The statistical population includes all ordinary students in the second-level elementary schools of Qazvin between 1399 and 1400. Sixty students were selected by convenience sampling and randomly assigned to experimental and control groups. Measurement tools were the social and emotional competencies questionnaires for students and teachers (CASEL, 2012) and Achenbach's child behavior checklist (1991). Participants in the experimental group received twenty-eight sessions of 45 minutes of social and emotional competence training, and the control group did not receive any intervention. Then both groups completed the questionnaires again, and the experimental group filled up questionnaires after three months for the third time. Multivariate analysis of covariance (MANCOVA) was used to evaluate the program's effectiveness using the software smart PLS2،SPSS (version22). Results: Findings of this study showed that there was a significant difference between the experimental and control groups during the research stages and follow up. Conclusion: The results showed that teaching social and emotional competence by the CASEL method can improve students' self-awareness, self-management, social awareness, and social management skills.

کلیدواژه‌ها [English]

  • CASEL
  • Learning
  • online
  • Social-emotional
  • Strategies

مراجع

برندک، معصومه؛ و حمیدی، منصور علی. (1386). مهارت‌آموزی در زمینه عاطفی اجتماعی در راستای بهبود کارکردهای شناختی: طراحی و آزمایش یک دوره آموزشی برای افزایش هوش عاطفی. تعلیم‌وتربیت، 23(4 (مسلسل 92)) , 29 -52. [پیوند]
جوانمرد، جواد؛ رجایی، علیرضا؛ و خسرو پور، فرشید. (1398). اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر گروهی بر سازگاری اجتماعی، عاطفی و آموزشی دانش‌آموزان پسر ناسازگار متوسطه اول.  فصلنامه روان‌شناسی کاربردی. 13(2 پیاپی 50)227-209. [پیوند]
خردمند، محدثه؛ زادافشار، سارا؛  عباسخانیان دوانلو، فهیمه؛ و یزد خواستی، فریبا. (1400). تأثیر خوش‌بینی بر سلامت روان و رشد پس از آسیب پرستاران بخش کرونایی با میانجیگری تاب‌آوری و تنظیم شناختی هیجان. مجله روان‌شناسی کاربردی. دوره 15، شماره 4، پیاپی 60،ص33-50. [پیوند]
دلاور، علی. (1389). روش تحقیق در روان‌شناسی و علوم تربیتی. ویرایش، 32،4. 558. [پیوند]
آبادانی، الهه؛ مروتی، ذکر الله؛ و یوسفی افراشته، مجید. (1399). تأثیر ذهن‌آگاهی و مدیریت خشم بر گواه اضطراب، افسردگی و خشم. مجله روان‌شناسی کاربردی. دوره 11 شماره 2.:101-120. [پیوند]
صدری، اسماعیل؛ و اسماعیلی قاضی ولوئی، فریبا. (۱۳۹۵). اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی هیجانی بر تنظیم شناختی هیجان و مهارت‌های اجتماعی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص. مجله ناتوانی‌های یادگیری. دوره ۵ شماره 4 پیاپی: (19)  59-86.  [پیوند]
عریضی سامانی، سیدحمید رضا؛ و یزد خواستی، فریبا. (1390). هنجاریابی سه نسخه کودک، پدر/ مادر و معلم سیاهه رفتار کودک در شهر اصفهان. مجله روانپزشکی وروانشناسی بالینی ایران. شماره 1 (پیاپی 64 ): 60 تا -170 .[ پیوند]
گلستانه، سید موسی؛ و بهزادی، علی. (1398). اثربخشی آموزش مداخله روان‌شناسی مثبت بر افزایش بهزیستی، سرزندگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی. تابستان دوره 13، شماره 2(50)، 208-187. [پیوند]
میرزایی، حمزه؛ و حیدری، بتول. (1394). تأثیر مهارت‌های اجتماعی بر پیشرفت تحصیلی در دانش­آموزان مقطع ابتدایی ناشنوا و نابینا. شهرستان لردگان. کنفرانس بین‌المللی رویکردهای نوین در علوم‌انسانی دوره 2. [پیوند]
مینایی، اصغر. (1385). انطباق و هنجاریابی سیاهه رفتاری کودک آخنباخ، پرسشنامه خودسنجی و فرم گزارش­معلم.کودکان استثنایی، دوره 6،شماره 1(پیاپی 19 ):  529-558.  [پیوند]
Belfield, C; Bowden, B; Klapp, A; Levin, H; Shand, R; & Zander, S. (2015). The economic value of social and emotional learning. NY: Journal of Benefit-Cost Analysis , Volume 6 , Issue 3 , Fall 2015, pp. 508 – 544. [Link]
Bowlby, J. (1980). Attachment and loss. Vintage/Ebury. [Link]
Carroll, A; Houghton, S; Forrest, K; McCarthy, M; & Sanders-O’Connor, E. (2020). Who benefits most? Predicting the effectiveness of a social and emotional learning intervention according to children’s emotional and behavioural difficulties: SAGE Journal, 41(3), 197–217. https://doi.org/10.1177/0143034319898741.[link]
 CASEL. (2020). What is SEL? Casel.org. [link]
 Cefai, C; Camilleri, L. (2011). Building resilience in children. Risk and promotive factors amongst Maltese primary school children. Malta: EuroCentre for Educational Resilience and Socio-Emotional Health, University of Malta [link]
Cefai, C; & Cooper, P. (2009). Promoting emotional education: Engaging children and young people with social, emotional and behavioural difficulties. Jessica Kingsley Publishers.[link] 
Cefai, V. Cavioni (2014). Social and Emotional Education in Primary School, New York: Springer Science + Business MediaCefai, V. Cavioni, Social and Emotional Education in Primary School, [link]
Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2012). CASELGuide. Effective social and emotional learning programs preschool and elementary school edition. SEL.org/guide. Accessed 30 Dec 2012. [link]
CASEL. (2020). What Is the CASEL Framework? - CASEL. [link]
Davis, Judi,(2011). "Evaluating a social skills training protocol in a private setting: Outcomes and issues" (2011).UNLV Theses, Dissertations, Professional Papers, and Capstones [Link]
DeRosier, M. E. (2004). Building Relationships and Combating Bullying: Effectiveness of a School-Based Social Skills Group Intervention. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 33(1), 21-31. [Link]
Durlak, J. A; & Dupre, E. P. (2008). Implementation matters: A review of research on the influence of implementation on program outcomes and the factors affecting implementation. American Journal of Community Psychology,41(3-4).327–350 [link]
Durlak, J. A; Weissberg, R. P; Dymnicki, A. B; Taylor, R. D; & Schellinger, K. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82, 474–501. [Link]
Greenberg, M. T; Domitrovich, C. E; Weissberg, R. P; & Durlak, J. A. (2017). Social and emotional learning as a public health approach to education. Future of Children, 27(1), 13–32. [Link]
Knight, M. (2021). Social Emotional Learning as a Universal Upstream Approach to Youth Suicide Prevention: A Secondary Data Analysis of a Prevention Program Evaluation. Doctor of Philosophy، University of Nevada, Las Vegas ( UNLV Theses, Dissertations, Professional Papers, and Capstones. [Link]
Low, S; Smolkowski, K; Cook, C; & Desfosses, D. (2019). Two-year impact of a universal social-emotional learning curriculum: Group differences from developmentally sensitive trends over time. Developmental Psychology, 55(2), 415–433. https://doi.org/10.1037/DEV0000621. [Link]  
Maslow, A. (1971). The further reaches of human nature. London: Penguin. [Link]
Minney, D; Garcia, J; Altobelli, J; Perez-Brena, N; & Blunk, E. (2019). Social-Emotional Learning and Evaluation in AftSchool Care: A Working Model. Journal of Youth Developement14 (3), pp. 130-145. [Link]
Oberle, E; Domitrovich, C. E; Meyers, D. C; & Weissberg, R. P. (2016). Establishing systemic social and emotional learning approaches in schools: a framework for schoolwide implementation. Cambridge Journal of Education, 46(3), 277–297. [Link]
Parhomenko, K. (2014). Diagnostic methods of socio–emotional competence in children. Procedia SocialBehavior Science, 146, 329-333. [Link]
Schonert-Reichl, K. A. (2017). Social and Emotional Learning and Teachers. The Future of Children, 27(1), 137–155. [Link]
Sheridan, S. M; Smith, T. E; Moorman Kim, E; Beretvas, S. N; & Park, S. (2019). A Meta-Analysis of Family-School Interventions and Children’s Social-Emotional Functioning: Moderators and Components of Efficacy:  Review of Educational Research (RER), 89(2), 296–33. [Link]
Stang, L; & Wells, A. (2021). The Effects of Social-Emotional Learning Strategies on Promoting Positive Behavior on Elementary Students. Retrieved from Sophia, the St. Catherine University repository website. https://sophia.stkate.edu/maed/423. [Link]
Taylor, R. D; Oberle, E; Durlak, J. A; & Weissberg, R. P. (2017). Promoting Positive Youth Development Through School-Based Social and Emotional Learning Interventions: A Meta-Analysis of Follow-Up Effects. Child Development, 88(4), 1156–1171. https://doi.org/10.1111/CDEV.12864 [Link]
Weissberg, R. P; Durlak, J. A; Domitrovich, C. E; & Gullotta,T. P. (2015). Social and emotional learning: Past, present,and future. Handbook of social and emotional learning: Research and practice (pp. 3–19). The Guilford Press. [link]
Yang, C; Bear, G. G; & May, H. (2018). Multilevel Associations between School-Wide Social-Emotional Learning Approach and Student Engagement across Elementary, Middle, and High Schools. School Psychology Review, 47(1), 45–61. [link]
فصلنامه روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 21 مهر 1401

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار